restelar - verbo
					res·te·lar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
restelo restelas restela restelamos restelais restelam
 | restelava restelavas restelava restelávamos resteláveis restelavam
 | restelei restelaste restelou restelamos  /  restelámos restelastes restelaram
 | restelara restelaras restelara resteláramos resteláreis restelaram
 | restelarei restelarás restelará restelaremos restelareis restelarão
 | restelaria restelarias restelaria restelaríamos restelaríeis restelariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | restelar
		 | Gerúndio
 |  
restele resteles restele restelemos resteleis restelem
 | restelasse restelasses restelasse restelássemos restelásseis restelassem
 | restelar restelares restelar restelarmos restelardes restelarem
 | - restela (resteles) restele restelemos restelai (resteleis) restelem
 | Pessoal  restelar restelares restelar restelarmos restelardes restelarem
 | restelando
	
 
 Particípio passado 
	
| restelado | restelada |  | restelados | resteladas |   
 |   
Flexiona como : amar 
         |