atataranhar - verbo
a·ta·ta·ra·nhar pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atataranho atataranhas atataranha atataranhamos atataranhais atataranham
| atataranhava atataranhavas atataranhava atataranhávamos atataranháveis atataranhavam
| atataranhei atataranhaste atataranhou atataranhámos / atataranhamos atataranhastes atataranharam
| atataranhara atataranharas atataranhara atataranháramos atataranháreis atataranharam
| atataranharei atataranharás atataranhará atataranharemos atataranhareis atataranharão
| atataranharia atataranharias atataranharia atataranharíamos atataranharíeis atataranhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atataranhar
| Gerúndio
|
atataranhe atataranhes atataranhe atataranhemos atataranheis atataranhem
| atataranhasse atataranhasses atataranhasse atataranhássemos atataranhásseis atataranhassem
| atataranhar atataranhares atataranhar atataranharmos atataranhardes atataranharem
| - atataranha (atataranhes) atataranhe atataranhemos atataranhai (atataranheis) atataranhem
| Pessoal atataranhar atataranhares atataranhar atataranharmos atataranhardes atataranharem
| atataranhando
Particípio passado
atataranhado | atataranhada | atataranhados | atataranhadas |
|
Flexiona como : amar
|