surribar - verbo
sur·ri·bar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
surribo surribas surriba surribamos surribais surribam
| surribava surribavas surribava surribávamos surribáveis surribavam
| surribei surribaste surribou surribamos / surribámos surribastes surribaram
| surribara surribaras surribara surribáramos surribáreis surribaram
| surribarei surribarás surribará surribaremos surribareis surribarão
| surribaria surribarias surribaria surribaríamos surribaríeis surribariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| surribar
| Gerúndio
|
surribe surribes surribe surribemos surribeis surribem
| surribasse surribasses surribasse surribássemos surribásseis surribassem
| surribar surribares surribar surribarmos surribardes surribarem
| - surriba (surribes) surribe surribemos surribai (surribeis) surribem
| Pessoal surribar surribares surribar surribarmos surribardes surribarem
| surribando
Particípio passado
surribado | surribada | surribados | surribadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : surriba
|