clangorar - verbo
clan·go·rar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
clangoro clangoras clangora clangoramos clangorais clangoram
| clangorava clangoravas clangorava clangorávamos clangoráveis clangoravam
| clangorei clangoraste clangorou clangoramos / clangorámos clangorastes clangoraram
| clangorara clangoraras clangorara clangoráramos clangoráreis clangoraram
| clangorarei clangorarás clangorará clangoraremos clangorareis clangorarão
| clangoraria clangorarias clangoraria clangoraríamos clangoraríeis clangorariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| clangorar
| Gerúndio
|
clangore clangores clangore clangoremos clangoreis clangorem
| clangorasse clangorasses clangorasse clangorássemos clangorásseis clangorassem
| clangorar clangorares clangorar clangorarmos clangorardes clangorarem
| - clangora (clangores) clangore clangoremos clangorai (clangoreis) clangorem
| Pessoal clangorar clangorares clangorar clangorarmos clangorardes clangorarem
| clangorando
Particípio passado
clangorado | clangorada | clangorados | clangoradas |
|
Flexiona como : amar
|