encabritar - verbo
en·ca·bri·tar pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encabrito encabritas encabrita encabritamos encabritais encabritam
| encabritava encabritavas encabritava encabritávamos encabritáveis encabritavam
| encabritei encabritaste encabritou encabritámos / encabritamos encabritastes encabritaram
| encabritara encabritaras encabritara encabritáramos encabritáreis encabritaram
| encabritarei encabritarás encabritará encabritaremos encabritareis encabritarão
| encabritaria encabritarias encabritaria encabritaríamos encabritaríeis encabritariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encabritar
| Gerúndio
|
encabrite encabrites encabrite encabritemos encabriteis encabritem
| encabritasse encabritasses encabritasse encabritássemos encabritásseis encabritassem
| encabritar encabritares encabritar encabritarmos encabritardes encabritarem
| - encabrita (encabrites) encabrite encabritemos encabritai (encabriteis) encabritem
| Pessoal encabritar encabritares encabritar encabritarmos encabritardes encabritarem
| encabritando
Particípio passado
| encabritado | encabritada | | encabritados | encabritadas |
|
Flexiona como : amar
|