amumiar - verbo
a·mu·mi·ar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
amumio amumias amumia amumiamos amumiais amumiam
| amumiava amumiavas amumiava amumiávamos amumiáveis amumiavam
| amumiei amumiaste amumiou amumiamos / amumiámos amumiastes amumiaram
| amumiara amumiaras amumiara amumiáramos amumiáreis amumiaram
| amumiarei amumiarás amumiará amumiaremos amumiareis amumiarão
| amumiaria amumiarias amumiaria amumiaríamos amumiaríeis amumiariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| amumiar
| Gerúndio
|
amumie amumies amumie amumiemos amumieis amumiem
| amumiasse amumiasses amumiasse amumiássemos amumiásseis amumiassem
| amumiar amumiares amumiar amumiarmos amumiardes amumiarem
| - amumia (amumies) amumie amumiemos amumiai (amumieis) amumiem
| Pessoal amumiar amumiares amumiar amumiarmos amumiardes amumiarem
| amumiando
Particípio passado
amumiado | amumiada | amumiados | amumiadas |
|
Flexiona como : amar
|