caramunhar - verbo
ca·ra·mu·nhar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
caramunho caramunhas caramunha caramunhamos caramunhais caramunham
| caramunhava caramunhavas caramunhava caramunhávamos caramunháveis caramunhavam
| caramunhei caramunhaste caramunhou caramunhamos / caramunhámos caramunhastes caramunharam
| caramunhara caramunharas caramunhara caramunháramos caramunháreis caramunharam
| caramunharei caramunharás caramunhará caramunharemos caramunhareis caramunharão
| caramunharia caramunharias caramunharia caramunharíamos caramunharíeis caramunhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| caramunhar
| Gerúndio
|
caramunhe caramunhes caramunhe caramunhemos caramunheis caramunhem
| caramunhasse caramunhasses caramunhasse caramunhássemos caramunhásseis caramunhassem
| caramunhar caramunhares caramunhar caramunharmos caramunhardes caramunharem
| - caramunha (caramunhes) caramunhe caramunhemos caramunhai (caramunheis) caramunhem
| Pessoal caramunhar caramunhares caramunhar caramunharmos caramunhardes caramunharem
| caramunhando
Particípio passado
caramunhado | caramunhada | caramunhados | caramunhadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : caramunhado
|