afrechar - verbo
a·fre·char transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
afrecho afrechas afrecha afrechamos afrechais afrecham
| afrechava afrechavas afrechava afrechávamos afrecháveis afrechavam
| afrechei afrechaste afrechou afrechamos / afrechámos afrechastes afrecharam
| afrechara afrecharas afrechara afrecháramos afrecháreis afrecharam
| afrecharei afrecharás afrechará afrecharemos afrechareis afrecharão
| afrecharia afrecharias afrecharia afrecharíamos afrecharíeis afrechariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| afrechar
| Gerúndio
|
afreche afreches afreche afrechemos afrecheis afrechem
| afrechasse afrechasses afrechasse afrechássemos afrechásseis afrechassem
| afrechar afrechares afrechar afrecharmos afrechardes afrecharem
| - afrecha (afreches) afreche afrechemos afrechai (afrecheis) afrechem
| Pessoal afrechar afrechares afrechar afrecharmos afrechardes afrecharem
| afrechando
Particípio passado
afrechado | afrechada | afrechados | afrechadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : afrechado
|