ustular - verbo
us·tu·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ustulo ustulas ustula ustulamos ustulais ustulam
| ustulava ustulavas ustulava ustulávamos ustuláveis ustulavam
| ustulei ustulaste ustulou ustulamos / ustulámos ustulastes ustularam
| ustulara ustularas ustulara ustuláramos ustuláreis ustularam
| ustularei ustularás ustulará ustularemos ustulareis ustularão
| ustularia ustularias ustularia ustularíamos ustularíeis ustulariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ustular
| Gerúndio
|
ustule ustules ustule ustulemos ustuleis ustulem
| ustulasse ustulasses ustulasse ustulássemos ustulásseis ustulassem
| ustular ustulares ustular ustularmos ustulardes ustularem
| - ustula (ustules) ustule ustulemos ustulai (ustuleis) ustulem
| Pessoal ustular ustulares ustular ustularmos ustulardes ustularem
| ustulando
Particípio passado
ustulado | ustulada | ustulados | ustuladas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : ustulação
|