empeçonhar - verbo
em·pe·ço·nhar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
empeçonho
empeçonhas
empeçonha
empeçonhamos
empeçonhais
empeçonham
| empeçonhava
empeçonhavas
empeçonhava
empeçonhávamos
empeçonháveis
empeçonhavam
| empeçonhei
empeçonhaste
empeçonhou
empeçonhamos / empeçonhámos
empeçonhastes
empeçonharam
| empeçonhara
empeçonharas
empeçonhara
empeçonháramos
empeçonháreis
empeçonharam
| empeçonharei
empeçonharás
empeçonhará
empeçonharemos
empeçonhareis
empeçonharão
| empeçonharia
empeçonharias
empeçonharia
empeçonharíamos
empeçonharíeis
empeçonhariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| empeçonhar
| Gerúndio
|
empeçonhe
empeçonhes
empeçonhe
empeçonhemos
empeçonheis
empeçonhem
| empeçonhasse
empeçonhasses
empeçonhasse
empeçonhássemos
empeçonhásseis
empeçonhassem
| empeçonhar
empeçonhares
empeçonhar
empeçonharmos
empeçonhardes
empeçonharem
| -
empeçonha (empeçonhes)
empeçonhe
empeçonhemos
empeçonhai (empeçonheis)
empeçonhem
| Pessoal
empeçonhar
empeçonhares
empeçonhar
empeçonharmos
empeçonhardes
empeçonharem
| empeçonhando
Particípio passado
| empeçonhado | empeçonhada | | empeçonhados | empeçonhadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : empeçonhamento
|
