languir - verbo
lan·guir intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
- langues langue languimos languis languem
| languia languias languia languíamos languíeis languiam
| langui languiste languiu languimos languistes languiram
| languira languiras languira languíramos languíreis languiram
| languirei languirás languirá languiremos languireis languirão
| languiria languirias languiria languiríamos languiríeis languiriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| languir
| Gerúndio
|
- - - - - -
| languisse languisses languisse languíssemos languísseis languissem
| languir languires languir languirmos languirdes languirem
| - langue (-) - - langui (-) -
| Pessoal languir languires languir languirmos languirdes languirem
| languindo
Particípio passado
languido | languida | languidos | languidas |
|
adjetivo PP : lânguido
|