vindimar - verbo

vin·di·mar

intransitivo; transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
vindimo
vindimas
vindima
vindimamos
vindimais
vindimam
vindimava
vindimavas
vindimava
vindimávamos
vindimáveis
vindimavam
vindimei
vindimaste
vindimou
vindimamos / vindimámos
vindimastes
vindimaram
vindimara
vindimaras
vindimara
vindimáramos
vindimáreis
vindimaram
vindimarei
vindimarás
vindimará
vindimaremos
vindimareis
vindimarão
vindimaria
vindimarias
vindimaria
vindimaríamos
vindimaríeis
vindimariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
vindimar Gerúndio
vindime
vindimes
vindime
vindimemos
vindimeis
vindimem
vindimasse
vindimasses
vindimasse
vindimássemos
vindimásseis
vindimassem
vindimar
vindimares
vindimar
vindimarmos
vindimardes
vindimarem
-
vindima (vindimes)
vindime
vindimemos
vindimai (vindimeis)
vindimem
Pessoal

vindimar
vindimares
vindimar
vindimarmos
vindimardes
vindimarem
vindimando

Particípio passado
vindimadovindimada
vindimadosvindimadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : vindimado

forma nominal : vindima, vindimadura