afiambrar - verbo
a·fi·am·brar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
afiambro afiambras afiambra afiambramos afiambrais afiambram
| afiambrava afiambravas afiambrava afiambrávamos afiambráveis afiambravam
| afiambrei afiambraste afiambrou afiambramos / afiambrámos afiambrastes afiambraram
| afiambrara afiambraras afiambrara afiambráramos afiambráreis afiambraram
| afiambrarei afiambrarás afiambrará afiambraremos afiambrareis afiambrarão
| afiambraria afiambrarias afiambraria afiambraríamos afiambraríeis afiambrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| afiambrar
| Gerúndio
|
afiambre afiambres afiambre afiambremos afiambreis afiambrem
| afiambrasse afiambrasses afiambrasse afiambrássemos afiambrásseis afiambrassem
| afiambrar afiambrares afiambrar afiambrarmos afiambrardes afiambrarem
| - afiambra (afiambres) afiambre afiambremos afiambrai (afiambreis) afiambrem
| Pessoal afiambrar afiambrares afiambrar afiambrarmos afiambrardes afiambrarem
| afiambrando
Particípio passado
afiambrado | afiambrada | afiambrados | afiambradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : afiambrado
forma nominal : afiambramento
|