vulgarizar - verbo
					vul·ga·ri·zar pronominal; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
vulgarizo vulgarizas vulgariza vulgarizamos vulgarizais vulgarizam
 | vulgarizava vulgarizavas vulgarizava vulgarizávamos vulgarizáveis vulgarizavam
 | vulgarizei vulgarizaste vulgarizou vulgarizamos  /  vulgarizámos vulgarizastes vulgarizaram
 | vulgarizara vulgarizaras vulgarizara vulgarizáramos vulgarizáreis vulgarizaram
 | vulgarizarei vulgarizarás vulgarizará vulgarizaremos vulgarizareis vulgarizarão
 | vulgarizaria vulgarizarias vulgarizaria vulgarizaríamos vulgarizaríeis vulgarizariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | vulgarizar
		 | Gerúndio
 |  
vulgarize vulgarizes vulgarize vulgarizemos vulgarizeis vulgarizem
 | vulgarizasse vulgarizasses vulgarizasse vulgarizássemos vulgarizásseis vulgarizassem
 | vulgarizar vulgarizares vulgarizar vulgarizarmos vulgarizardes vulgarizarem
 | - vulgariza (vulgarizes) vulgarize vulgarizemos vulgarizai (vulgarizeis) vulgarizem
 | Pessoal  vulgarizar vulgarizares vulgarizar vulgarizarmos vulgarizardes vulgarizarem
 | vulgarizando
	
 
 Particípio passado 
	
| vulgarizado | vulgarizada |  | vulgarizados | vulgarizadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : vulgarização
          |