enregelar - verbo

en·re·ge·lar

transitivo; intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
enregelo
enregelas
enregela
enregelamos
enregelais
enregelam
enregelava
enregelavas
enregelava
enregelávamos
enregeláveis
enregelavam
enregelei
enregelaste
enregelou
enregelamos / enregelámos
enregelastes
enregelaram
enregelara
enregelaras
enregelara
enregeláramos
enregeláreis
enregelaram
enregelarei
enregelarás
enregelará
enregelaremos
enregelareis
enregelarão
enregelaria
enregelarias
enregelaria
enregelaríamos
enregelaríeis
enregelariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
enregelar Gerúndio
enregele
enregeles
enregele
enregelemos
enregeleis
enregelem
enregelasse
enregelasses
enregelasse
enregelássemos
enregelásseis
enregelassem
enregelar
enregelares
enregelar
enregelarmos
enregelardes
enregelarem
-
enregela (enregeles)
enregele
enregelemos
enregelai (enregeleis)
enregelem
Pessoal

enregelar
enregelares
enregelar
enregelarmos
enregelardes
enregelarem
enregelando

Particípio passado
enregeladoenregelada
enregeladosenregeladas

Flexiona como : amar

forma nominal : enregelamento

adjetivo PP : enregelado