enxertar - verbo
en·xer·tar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
enxerto
enxertas
enxerta
enxertamos
enxertais
enxertam
| enxertava
enxertavas
enxertava
enxertávamos
enxertáveis
enxertavam
| enxertei
enxertaste
enxertou
enxertamos / enxertámos
enxertastes
enxertaram
| enxertara
enxertaras
enxertara
enxertáramos
enxertáreis
enxertaram
| enxertarei
enxertarás
enxertará
enxertaremos
enxertareis
enxertarão
| enxertaria
enxertarias
enxertaria
enxertaríamos
enxertaríeis
enxertariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| enxertar
| Gerúndio
|
enxerte
enxertes
enxerte
enxertemos
enxerteis
enxertem
| enxertasse
enxertasses
enxertasse
enxertássemos
enxertásseis
enxertassem
| enxertar
enxertares
enxertar
enxertarmos
enxertardes
enxertarem
| -
enxerta (enxertes)
enxerte
enxertemos
enxertai (enxerteis)
enxertem
| Pessoal
enxertar
enxertares
enxertar
enxertarmos
enxertardes
enxertarem
| enxertando
Particípio passado
| enxertado | enxertada | | enxertados | enxertadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : enxertadura, enxertia, enxerto
adjetivo PP : enxertado
|
