revoltar - verbo
re·vol·tar pronominal; transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
revolto revoltas revolta revoltamos revoltais revoltam
| revoltava revoltavas revoltava revoltávamos revoltáveis revoltavam
| revoltei revoltaste revoltou revoltamos / revoltámos revoltastes revoltaram
| revoltara revoltaras revoltara revoltáramos revoltáreis revoltaram
| revoltarei revoltarás revoltará revoltaremos revoltareis revoltarão
| revoltaria revoltarias revoltaria revoltaríamos revoltaríeis revoltariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| revoltar
| Gerúndio
|
revolte revoltes revolte revoltemos revolteis revoltem
| revoltasse revoltasses revoltasse revoltássemos revoltásseis revoltassem
| revoltar revoltares revoltar revoltarmos revoltardes revoltarem
| - revolta (revoltes) revolte revoltemos revoltai (revolteis) revoltem
| Pessoal revoltar revoltares revoltar revoltarmos revoltardes revoltarem
| revoltando
Particípio passado
revoltado | revoltada | revoltados | revoltadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : revoltado
forma nominal : revolta
|