aburilar - verbo
a·bu·ri·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aburilo aburilas aburila aburilamos aburilais aburilam
| aburilava aburilavas aburilava aburilávamos aburiláveis aburilavam
| aburilei aburilaste aburilou aburilamos / aburilámos aburilastes aburilaram
| aburilara aburilaras aburilara aburiláramos aburiláreis aburilaram
| aburilarei aburilarás aburilará aburilaremos aburilareis aburilarão
| aburilaria aburilarias aburilaria aburilaríamos aburilaríeis aburilariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aburilar
| Gerúndio
|
aburile aburiles aburile aburilemos aburileis aburilem
| aburilasse aburilasses aburilasse aburilássemos aburilásseis aburilassem
| aburilar aburilares aburilar aburilarmos aburilardes aburilarem
| - aburila (aburiles) aburile aburilemos aburilai (aburileis) aburilem
| Pessoal aburilar aburilares aburilar aburilarmos aburilardes aburilarem
| aburilando
Particípio passado
aburilado | aburilada | aburilados | aburiladas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : aburilado
|