| debandar - verbode·ban·dar transitivo; intransitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| debando debandas
 debanda
 debandamos
 debandais
 debandam
 | debandava debandavas
 debandava
 debandávamos
 debandáveis
 debandavam
 | debandei debandaste
 debandou
 debandamos  /  debandámos
 debandastes
 debandaram
 | debandara debandaras
 debandara
 debandáramos
 debandáreis
 debandaram
 | debandarei debandarás
 debandará
 debandaremos
 debandareis
 debandarão
 | debandaria debandarias
 debandaria
 debandaríamos
 debandaríeis
 debandariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | debandar | Gerúndio |  
| debande debandes
 debande
 debandemos
 debandeis
 debandem
 | debandasse debandasses
 debandasse
 debandássemos
 debandásseis
 debandassem
 | debandar debandares
 debandar
 debandarmos
 debandardes
 debandarem
 | - debanda (debandes)
 debande
 debandemos
 debandai (debandeis)
 debandem
 | Pessoal debandar
 debandares
 debandar
 debandarmos
 debandardes
 debandarem
 | debandando 
 
 Particípio passado | debandado | debandada |  | debandados | debandadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : debandada
         |