satisfazer - verbo
sa·tis·fa·zer pronominal; intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
satisfaço satisfazes satisfaz satisfazemos satisfazeis satisfazem
| satisfazia satisfazias satisfazia satisfazíamos satisfazíeis satisfaziam
| satisfiz satisfizeste satisfez satisfizemos satisfizestes satisfizeram
| satisfizera satisfizeras satisfizera satisfizéramos satisfizéreis satisfizeram
| satisfarei satisfarás satisfará satisfaremos satisfareis satisfarão
| satisfaria satisfarias satisfaria satisfaríamos satisfaríeis satisfariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| satisfazer
| Gerúndio
|
satisfaça satisfaças satisfaça satisfaçamos satisfaçais satisfaçam
| satisfizesse satisfizesses satisfizesse satisfizéssemos satisfizésseis satisfizessem
| satisfizer satisfizeres satisfizer satisfizermos satisfizerdes satisfizerem
| - satisfaz / satisfaze (satisfaças) satisfaça satisfaçamos satisfazei (satisfaçais) satisfaçam
| Pessoal satisfazer satisfazeres satisfazer satisfazermos satisfazerdes satisfazerem
| satisfazendo
Particípio passado
satisfeito | satisfeita | satisfeitos | satisfeitas |
|
Flexiona como : fazer adjetivo PP : satisfeito
|