telecomandar - verbo
te·le·co·man·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
telecomando telecomandas telecomanda telecomandamos telecomandais telecomandam
| telecomandava telecomandavas telecomandava telecomandávamos telecomandáveis telecomandavam
| telecomandei telecomandaste telecomandou telecomandamos / telecomandámos telecomandastes telecomandaram
| telecomandara telecomandaras telecomandara telecomandáramos telecomandáreis telecomandaram
| telecomandarei telecomandarás telecomandará telecomandaremos telecomandareis telecomandarão
| telecomandaria telecomandarias telecomandaria telecomandaríamos telecomandaríeis telecomandariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| telecomandar
| Gerúndio
|
telecomande telecomandes telecomande telecomandemos telecomandeis telecomandem
| telecomandasse telecomandasses telecomandasse telecomandássemos telecomandásseis telecomandassem
| telecomandar telecomandares telecomandar telecomandarmos telecomandardes telecomandarem
| - telecomanda (telecomandes) telecomande telecomandemos telecomandai (telecomandeis) telecomandem
| Pessoal telecomandar telecomandares telecomandar telecomandarmos telecomandardes telecomandarem
| telecomandando
Particípio passado
telecomandado | telecomandada | telecomandados | telecomandadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : telecomando
adjetivo PP : telecomandado
|