desusar - verbo
de·su·sar pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desuso desusas desusa desusamos desusais desusam
| desusava desusavas desusava desusávamos desusáveis desusavam
| desusei desusaste desusou desusamos / desusámos desusastes desusaram
| desusara desusaras desusara desusáramos desusáreis desusaram
| desusarei desusarás desusará desusaremos desusareis desusarão
| desusaria desusarias desusaria desusaríamos desusaríeis desusariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desusar
| Gerúndio
|
desuse desuses desuse desusemos desuseis desusem
| desusasse desusasses desusasse desusássemos desusásseis desusassem
| desusar desusares desusar desusarmos desusardes desusarem
| - desusa (desuses) desuse desusemos desusai (desuseis) desusem
| Pessoal desusar desusares desusar desusarmos desusardes desusarem
| desusando
Particípio passado
desusado | desusada | desusados | desusadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : desusado
|