desabrochar - verbo
de·sa·bro·char pronominal; intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desabrocho desabrochas desabrocha desabrochamos desabrochais desabrocham
| desabrochava desabrochavas desabrochava desabrochávamos desabrocháveis desabrochavam
| desabrochei desabrochaste desabrochou desabrochamos / desabrochámos desabrochastes desabrocharam
| desabrochara desabrocharas desabrochara desabrocháramos desabrocháreis desabrocharam
| desabrocharei desabrocharás desabrochará desabrocharemos desabrochareis desabrocharão
| desabrocharia desabrocharias desabrocharia desabrocharíamos desabrocharíeis desabrochariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desabrochar
| Gerúndio
|
desabroche desabroches desabroche desabrochemos desabrocheis desabrochem
| desabrochasse desabrochasses desabrochasse desabrochássemos desabrochásseis desabrochassem
| desabrochar desabrochares desabrochar desabrocharmos desabrochardes desabrocharem
| - desabrocha (desabroches) desabroche desabrochemos desabrochai (desabrocheis) desabrochem
| Pessoal desabrochar desabrochares desabrochar desabrocharmos desabrochardes desabrocharem
| desabrochando
Particípio passado
desabrochado | desabrochada | desabrochados | desabrochadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : desabrochado
forma nominal : desabrochamento
|