aparrar - verbo
a·par·rar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aparro aparras aparra aparramos aparrais aparram
| aparrava aparravas aparrava aparrávamos aparráveis aparravam
| aparrei aparraste aparrou aparramos / aparrámos aparrastes aparraram
| aparrara aparraras aparrara aparráramos aparráreis aparraram
| aparrarei aparrarás aparrará aparraremos aparrareis aparrarão
| aparraria aparrarias aparraria aparraríamos aparraríeis aparrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aparrar
| Gerúndio
|
aparre aparres aparre aparremos aparreis aparrem
| aparrasse aparrasses aparrasse aparrássemos aparrásseis aparrassem
| aparrar aparrares aparrar aparrarmos aparrardes aparrarem
| - aparra (aparres) aparre aparremos aparrai (aparreis) aparrem
| Pessoal aparrar aparrares aparrar aparrarmos aparrardes aparrarem
| aparrando
Particípio passado
aparrado | aparrada | aparrados | aparradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : aparrado
forma nominal : aparração
|