enarrar - verbo
e·nar·rar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
enarro
enarras
enarra
enarramos
enarrais
enarram
| enarrava
enarravas
enarrava
enarrávamos
enarráveis
enarravam
| enarrei
enarraste
enarrou
enarramos / enarrámos
enarrastes
enarraram
| enarrara
enarraras
enarrara
enarráramos
enarráreis
enarraram
| enarrarei
enarrarás
enarrará
enarraremos
enarrareis
enarrarão
| enarraria
enarrarias
enarraria
enarraríamos
enarraríeis
enarrariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| enarrar
| Gerúndio
|
enarre
enarres
enarre
enarremos
enarreis
enarrem
| enarrasse
enarrasses
enarrasse
enarrássemos
enarrásseis
enarrassem
| enarrar
enarrares
enarrar
enarrarmos
enarrardes
enarrarem
| -
enarra (enarres)
enarre
enarremos
enarrai (enarreis)
enarrem
| Pessoal
enarrar
enarrares
enarrar
enarrarmos
enarrardes
enarrarem
| enarrando
Particípio passado
| enarrado | enarrada | | enarrados | enarradas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : enarração
|
