trivializar - verbo
tri·vi·a·li·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
trivializo trivializas trivializa trivializamos trivializais trivializam
| trivializava trivializavas trivializava trivializávamos trivializáveis trivializavam
| trivializei trivializaste trivializou trivializamos / trivializámos trivializastes trivializaram
| trivializara trivializaras trivializara trivializáramos trivializáreis trivializaram
| trivializarei trivializarás trivializará trivializaremos trivializareis trivializarão
| trivializaria trivializarias trivializaria trivializaríamos trivializaríeis trivializariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| trivializar
| Gerúndio
|
trivialize trivializes trivialize trivializemos trivializeis trivializem
| trivializasse trivializasses trivializasse trivializássemos trivializásseis trivializassem
| trivializar trivializares trivializar trivializarmos trivializardes trivializarem
| - trivializa (trivializes) trivialize trivializemos trivializai (trivializeis) trivializem
| Pessoal trivializar trivializares trivializar trivializarmos trivializardes trivializarem
| trivializando
Particípio passado
trivializado | trivializada | trivializados | trivializadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : trivializado
forma nominal : trivialização
|