abastonar - verbo
a·bas·to·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
abastono abastonas abastona abastonamos abastonais abastonam
| abastonava abastonavas abastonava abastonávamos abastonáveis abastonavam
| abastonei abastonaste abastonou abastonamos / abastonámos abastonastes abastonaram
| abastonara abastonaras abastonara abastonáramos abastonáreis abastonaram
| abastonarei abastonarás abastonará abastonaremos abastonareis abastonarão
| abastonaria abastonarias abastonaria abastonaríamos abastonaríeis abastonariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| abastonar
| Gerúndio
|
abastone abastones abastone abastonemos abastoneis abastonem
| abastonasse abastonasses abastonasse abastonássemos abastonásseis abastonassem
| abastonar abastonares abastonar abastonarmos abastonardes abastonarem
| - abastona (abastones) abastone abastonemos abastonai (abastoneis) abastonem
| Pessoal abastonar abastonares abastonar abastonarmos abastonardes abastonarem
| abastonando
Particípio passado
abastonado | abastonada | abastonados | abastonadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : abastonado
|