| circundutar - verbocir·cun·du·tar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| circunduto circundutas
 circunduta
 circundutamos
 circundutais
 circundutam
 | circundutava circundutavas
 circundutava
 circundutávamos
 circundutáveis
 circundutavam
 | circundutei circundutaste
 circundutou
 circundutamos  /  circundutámos
 circundutastes
 circundutaram
 | circundutara circundutaras
 circundutara
 circundutáramos
 circundutáreis
 circundutaram
 | circundutarei circundutarás
 circundutará
 circundutaremos
 circundutareis
 circundutarão
 | circundutaria circundutarias
 circundutaria
 circundutaríamos
 circundutaríeis
 circundutariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | circundutar | Gerúndio |  
| circundute circundutes
 circundute
 circundutemos
 circunduteis
 circundutem
 | circundutasse circundutasses
 circundutasse
 circundutássemos
 circundutásseis
 circundutassem
 | circundutar circundutares
 circundutar
 circundutarmos
 circundutardes
 circundutarem
 | - circunduta (circundutes)
 circundute
 circundutemos
 circundutai (circunduteis)
 circundutem
 | Pessoal circundutar
 circundutares
 circundutar
 circundutarmos
 circundutardes
 circundutarem
 | circundutando 
 
 Particípio passado | circundutado | circundutada |  | circundutados | circundutadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : circundução
         |