cunhar - verbo

cu·nhar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
cunho
cunhas
cunha
cunhamos
cunhais
cunham
cunhava
cunhavas
cunhava
cunhávamos
cunháveis
cunhavam
cunhei
cunhaste
cunhou
cunhamos / cunhámos
cunhastes
cunharam
cunhara
cunharas
cunhara
cunháramos
cunháreis
cunharam
cunharei
cunharás
cunhará
cunharemos
cunhareis
cunharão
cunharia
cunharias
cunharia
cunharíamos
cunharíeis
cunhariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
cunhar Gerúndio
cunhe
cunhes
cunhe
cunhemos
cunheis
cunhem
cunhasse
cunhasses
cunhasse
cunhássemos
cunhásseis
cunhassem
cunhar
cunhares
cunhar
cunharmos
cunhardes
cunharem
-
cunha (cunhes)
cunhe
cunhemos
cunhai (cunheis)
cunhem
Pessoal

cunhar
cunhares
cunhar
cunharmos
cunhardes
cunharem
cunhando

Particípio passado
cunhadocunhada
cunhadoscunhadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : cunhado

forma nominal : cunhagem