amolancar - verbo
a·mo·lan·car transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
amolanco amolancas amolanca amolancamos amolancais amolancam
| amolancava amolancavas amolancava amolancávamos amolancáveis amolancavam
| amolanquei amolancaste amolancou amolancamos / amolancámos amolancastes amolancaram
| amolancara amolancaras amolancara amolancáramos amolancáreis amolancaram
| amolancarei amolancarás amolancará amolancaremos amolancareis amolancarão
| amolancaria amolancarias amolancaria amolancaríamos amolancaríeis amolancariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| amolancar
| Gerúndio
|
amolanque amolanques amolanque amolanquemos amolanqueis amolanquem
| amolancasse amolancasses amolancasse amolancássemos amolancásseis amolancassem
| amolancar amolancares amolancar amolancarmos amolancardes amolancarem
| - amolanca (amolanques) amolanque amolanquemos amolancai (amolanqueis) amolanquem
| Pessoal amolancar amolancares amolancar amolancarmos amolancardes amolancarem
| amolancando
Particípio passado
amolancado | amolancada | amolancados | amolancadas |
|
Flexiona como : colocar
|