rosnar - verbo
ros·nar intransitivo; pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
rosno rosnas rosna rosnamos rosnais rosnam
| rosnava rosnavas rosnava rosnávamos rosnáveis rosnavam
| rosnei rosnaste rosnou rosnamos / rosnámos rosnastes rosnaram
| rosnara rosnaras rosnara rosnáramos rosnáreis rosnaram
| rosnarei rosnarás rosnará rosnaremos rosnareis rosnarão
| rosnaria rosnarias rosnaria rosnaríamos rosnaríeis rosnariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| rosnar
| Gerúndio
|
rosne rosnes rosne rosnemos rosneis rosnem
| rosnasse rosnasses rosnasse rosnássemos rosnásseis rosnassem
| rosnar rosnares rosnar rosnarmos rosnardes rosnarem
| - rosna (rosnes) rosne rosnemos rosnai (rosneis) rosnem
| Pessoal rosnar rosnares rosnar rosnarmos rosnardes rosnarem
| rosnando
Particípio passado
rosnado | rosnada | rosnados | rosnadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : rosnadela, rosnadura, rosnido
|