atremar - verbo
a·tre·mar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atremo atremas atrema atremamos atremais atremam
| atremava atremavas atremava atremávamos atremáveis atremavam
| atremei atremaste atremou atremamos / atremámos atremastes atremaram
| atremara atremaras atremara atremáramos atremáreis atremaram
| atremarei atremarás atremará atremaremos atremareis atremarão
| atremaria atremarias atremaria atremaríamos atremaríeis atremariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atremar
| Gerúndio
|
atreme atremes atreme atrememos atremeis atremem
| atremasse atremasses atremasse atremássemos atremásseis atremassem
| atremar atremares atremar atremarmos atremardes atremarem
| - atrema (atremes) atreme atrememos atremai (atremeis) atremem
| Pessoal atremar atremares atremar atremarmos atremardes atremarem
| atremando
Particípio passado
atremado | atremada | atremados | atremadas |
|
Flexiona como : amar
|