rachar - verbo
ra·char intransitivo; pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
racho rachas racha rachamos rachais racham
| rachava rachavas rachava rachávamos racháveis rachavam
| rachei rachaste rachou rachamos / rachámos rachastes racharam
| rachara racharas rachara racháramos racháreis racharam
| racharei racharás rachará racharemos rachareis racharão
| racharia racharias racharia racharíamos racharíeis rachariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| rachar
| Gerúndio
|
rache raches rache rachemos racheis rachem
| rachasse rachasses rachasse rachássemos rachásseis rachassem
| rachar rachares rachar racharmos rachardes racharem
| - racha (raches) rache rachemos rachai (racheis) rachem
| Pessoal rachar rachares rachar racharmos rachardes racharem
| rachando
Particípio passado
rachado | rachada | rachados | rachadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : rachado
forma nominal : rachadura
|