remandar - verbo
re·man·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
remando remandas remanda remandamos remandais remandam
| remandava remandavas remandava remandávamos remandáveis remandavam
| remandei remandaste remandou remandamos / remandámos remandastes remandaram
| remandara remandaras remandara remandáramos remandáreis remandaram
| remandarei remandarás remandará remandaremos remandareis remandarão
| remandaria remandarias remandaria remandaríamos remandaríeis remandariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| remandar
| Gerúndio
|
remande remandes remande remandemos remandeis remandem
| remandasse remandasses remandasse remandássemos remandásseis remandassem
| remandar remandares remandar remandarmos remandardes remandarem
| - remanda (remandes) remande remandemos remandai (remandeis) remandem
| Pessoal remandar remandares remandar remandarmos remandardes remandarem
| remandando
Particípio passado
remandado | remandada | remandados | remandadas |
|
Flexiona como : amar
|