abatocar - verbo
a·ba·to·car transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
abatoco
abatocas
abatoca
abatocamos
abatocais
abatocam
| abatocava
abatocavas
abatocava
abatocávamos
abatocáveis
abatocavam
| abatoquei
abatocaste
abatocou
abatocamos / abatocámos
abatocastes
abatocaram
| abatocara
abatocaras
abatocara
abatocáramos
abatocáreis
abatocaram
| abatocarei
abatocarás
abatocará
abatocaremos
abatocareis
abatocarão
| abatocaria
abatocarias
abatocaria
abatocaríamos
abatocaríeis
abatocariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| abatocar
| Gerúndio
|
abatoque
abatoques
abatoque
abatoquemos
abatoqueis
abatoquem
| abatocasse
abatocasses
abatocasse
abatocássemos
abatocásseis
abatocassem
| abatocar
abatocares
abatocar
abatocarmos
abatocardes
abatocarem
| -
abatoca (abatoques)
abatoque
abatoquemos
abatocai (abatoqueis)
abatoquem
| Pessoal
abatocar
abatocares
abatocar
abatocarmos
abatocardes
abatocarem
| abatocando
Particípio passado
| abatocado | abatocada | | abatocados | abatocadas |
|
Flexiona como : colocar adjetivo PP : abatocado
|
