despendurar - verbo
des·pen·du·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
despenduro despenduras despendura despenduramos despendurais despenduram
| despendurava despenduravas despendurava despendurávamos despenduráveis despenduravam
| despendurei despenduraste despendurou despenduramos / despendurámos despendurastes despenduraram
| despendurara despenduraras despendurara despenduráramos despenduráreis despenduraram
| despendurarei despendurarás despendurará despenduraremos despendurareis despendurarão
| despenduraria despendurarias despenduraria despenduraríamos despenduraríeis despendurariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| despendurar
| Gerúndio
|
despendure despendures despendure despenduremos despendureis despendurem
| despendurasse despendurasses despendurasse despendurássemos despendurásseis despendurassem
| despendurar despendurares despendurar despendurarmos despendurardes despendurarem
| - despendura (despendures) despendure despenduremos despendurai (despendureis) despendurem
| Pessoal despendurar despendurares despendurar despendurarmos despendurardes despendurarem
| despendurando
Particípio passado
despendurado | despendurada | despendurados | despenduradas |
|
Flexiona como : amar
|