empeçonhar - verbo

em·pe·ço·nhar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
empeçonho
empeçonhas
empeçonha
empeçonhamos
empeçonhais
empeçonham
empeçonhava
empeçonhavas
empeçonhava
empeçonhávamos
empeçonháveis
empeçonhavam
empeçonhei
empeçonhaste
empeçonhou
empeçonhamos / empeçonhámos
empeçonhastes
empeçonharam
empeçonhara
empeçonharas
empeçonhara
empeçonháramos
empeçonháreis
empeçonharam
empeçonharei
empeçonharás
empeçonhará
empeçonharemos
empeçonhareis
empeçonharão
empeçonharia
empeçonharias
empeçonharia
empeçonharíamos
empeçonharíeis
empeçonhariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
empeçonhar Gerúndio
empeçonhe
empeçonhes
empeçonhe
empeçonhemos
empeçonheis
empeçonhem
empeçonhasse
empeçonhasses
empeçonhasse
empeçonhássemos
empeçonhásseis
empeçonhassem
empeçonhar
empeçonhares
empeçonhar
empeçonharmos
empeçonhardes
empeçonharem
-
empeçonha (empeçonhes)
empeçonhe
empeçonhemos
empeçonhai (empeçonheis)
empeçonhem
Pessoal

empeçonhar
empeçonhares
empeçonhar
empeçonharmos
empeçonhardes
empeçonharem
empeçonhando

Particípio passado
empeçonhadoempeçonhada
empeçonhadosempeçonhadas

Flexiona como : amar

forma nominal : empeçonhamento