arguciar - verbo
ar·gu·ci·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
argucio argucias argucia arguciamos arguciais arguciam
| arguciava arguciavas arguciava arguciávamos arguciáveis arguciavam
| arguciei arguciaste arguciou arguciamos / arguciámos arguciastes arguciaram
| arguciara arguciaras arguciara arguciáramos arguciáreis arguciaram
| arguciarei arguciarás arguciará arguciaremos arguciareis arguciarão
| arguciaria arguciarias arguciaria arguciaríamos arguciaríeis arguciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| arguciar
| Gerúndio
|
argucie argucies argucie arguciemos argucieis arguciem
| arguciasse arguciasses arguciasse arguciássemos arguciásseis arguciassem
| arguciar arguciares arguciar arguciarmos arguciardes arguciarem
| - argucia (argucies) argucie arguciemos arguciai (argucieis) arguciem
| Pessoal arguciar arguciares arguciar arguciarmos arguciardes arguciarem
| arguciando
Particípio passado
arguciado | arguciada | arguciados | arguciadas |
|
Flexiona como : amar
|