vitimar - verbo
vi·ti·mar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
vitimo vitimas vitima vitimamos vitimais vitimam
| vitimava vitimavas vitimava vitimávamos vitimáveis vitimavam
| vitimei vitimaste vitimou vitimamos / vitimámos vitimastes vitimaram
| vitimara vitimaras vitimara vitimáramos vitimáreis vitimaram
| vitimarei vitimarás vitimará vitimaremos vitimareis vitimarão
| vitimaria vitimarias vitimaria vitimaríamos vitimaríeis vitimariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| vitimar
| Gerúndio
|
vitime vitimes vitime vitimemos vitimeis vitimem
| vitimasse vitimasses vitimasse vitimássemos vitimásseis vitimassem
| vitimar vitimares vitimar vitimarmos vitimardes vitimarem
| - vitima (vitimes) vitime vitimemos vitimai (vitimeis) vitimem
| Pessoal vitimar vitimares vitimar vitimarmos vitimardes vitimarem
| vitimando
Particípio passado
vitimado | vitimada | vitimados | vitimadas |
|
Flexiona como : amar
|