afarar - verbo
a·fa·rar pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
afaro afaras afara afaramos afarais afaram
| afarava afaravas afarava afarávamos afaráveis afaravam
| afarei afaraste afarou afaramos / afarámos afarastes afararam
| afarara afararas afarara afaráramos afaráreis afararam
| afararei afararás afarará afararemos afarareis afararão
| afararia afararias afararia afararíamos afararíeis afarariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| afarar
| Gerúndio
|
afare afares afare afaremos afareis afarem
| afarasse afarasses afarasse afarássemos afarásseis afarassem
| afarar afarares afarar afararmos afarardes afararem
| - afara (afares) afare afaremos afarai (afareis) afarem
| Pessoal afarar afarares afarar afararmos afarardes afararem
| afarando
Particípio passado
afarado | afarada | afarados | afaradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : afarado
|