cientificar - verbo
ci·en·ti·fi·car transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
cientifico cientificas cientifica cientificamos cientificais cientificam
| cientificava cientificavas cientificava cientificávamos cientificáveis cientificavam
| cientifiquei cientificaste cientificou cientificamos / cientificámos cientificastes cientificaram
| cientificara cientificaras cientificara cientificáramos cientificáreis cientificaram
| cientificarei cientificarás cientificará cientificaremos cientificareis cientificarão
| cientificaria cientificarias cientificaria cientificaríamos cientificaríeis cientificariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cientificar
| Gerúndio
|
cientifique cientifiques cientifique cientifiquemos cientifiqueis cientifiquem
| cientificasse cientificasses cientificasse cientificássemos cientificásseis cientificassem
| cientificar cientificares cientificar cientificarmos cientificardes cientificarem
| - cientifica (cientifiques) cientifique cientifiquemos cientificai (cientifiqueis) cientifiquem
| Pessoal cientificar cientificares cientificar cientificarmos cientificardes cientificarem
| cientificando
Particípio passado
cientificado | cientificada | cientificados | cientificadas |
|
Flexiona como : colocar
|