demulcir - verbo
de·mul·cir transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
- demulces demulce demulcimos demulcis demulcem
| demulcia demulcias demulcia demulcíamos demulcíeis demulciam
| demulci demulciste demulciu demulcimos demulcistes demulciram
| demulcira demulciras demulcira demulcíramos demulcíreis demulciram
| demulcirei demulcirás demulcirá demulciremos demulcireis demulcirão
| demulciria demulcirias demulciria demulciríamos demulciríeis demulciriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| demulcir
| Gerúndio
|
- - - - - -
| demulcisse demulcisses demulcisse demulcíssemos demulcísseis demulcissem
| demulcir demulcires demulcir demulcirmos demulcirdes demulcirem
| - demulce (-) - - demulci (-) -
| Pessoal demulcir demulcires demulcir demulcirmos demulcirdes demulcirem
| demulcindo
Particípio passado
demulcido | demulcida | demulcidos | demulcidas |
|
|