entisicar - verbo
en·ti·si·car intransitivo; pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
entisico entisicas entisica entisicamos entisicais entisicam
| entisicava entisicavas entisicava entisicávamos entisicáveis entisicavam
| entisiquei entisicaste entisicou entisicamos / entisicámos entisicastes entisicaram
| entisicara entisicaras entisicara entisicáramos entisicáreis entisicaram
| entisicarei entisicarás entisicará entisicaremos entisicareis entisicarão
| entisicaria entisicarias entisicaria entisicaríamos entisicaríeis entisicariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| entisicar
| Gerúndio
|
entisique entisiques entisique entisiquemos entisiqueis entisiquem
| entisicasse entisicasses entisicasse entisicássemos entisicásseis entisicassem
| entisicar entisicares entisicar entisicarmos entisicardes entisicarem
| - entisica (entisiques) entisique entisiquemos entisicai (entisiqueis) entisiquem
| Pessoal entisicar entisicares entisicar entisicarmos entisicardes entisicarem
| entisicando
Particípio passado
entisicado | entisicada | entisicados | entisicadas |
|
Flexiona como : colocar
|