desimaginar - verbo
de·si·ma·gi·nar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desimagino desimaginas desimagina desimaginamos desimaginais desimaginam
| desimaginava desimaginavas desimaginava desimaginávamos desimagináveis desimaginavam
| desimaginei desimaginaste desimaginou desimaginamos / desimaginámos desimaginastes desimaginaram
| desimaginara desimaginaras desimaginara desimagináramos desimagináreis desimaginaram
| desimaginarei desimaginarás desimaginará desimaginaremos desimaginareis desimaginarão
| desimaginaria desimaginarias desimaginaria desimaginaríamos desimaginaríeis desimaginariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desimaginar
| Gerúndio
|
desimagine desimagines desimagine desimaginemos desimagineis desimaginem
| desimaginasse desimaginasses desimaginasse desimaginássemos desimaginásseis desimaginassem
| desimaginar desimaginares desimaginar desimaginarmos desimaginardes desimaginarem
| - desimagina (desimagines) desimagine desimaginemos desimaginai (desimagineis) desimaginem
| Pessoal desimaginar desimaginares desimaginar desimaginarmos desimaginardes desimaginarem
| desimaginando
Particípio passado
desimaginado | desimaginada | desimaginados | desimaginadas |
|
Flexiona como : amar
|