ranguinhar - verbo
ran·gui·nhar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ranguinho ranguinhas ranguinha ranguinhamos ranguinhais ranguinham
| ranguinhava ranguinhavas ranguinhava ranguinhávamos ranguinháveis ranguinhavam
| ranguinhei ranguinhaste ranguinhou ranguinhamos / ranguinhámos ranguinhastes ranguinharam
| ranguinhara ranguinharas ranguinhara ranguinháramos ranguinháreis ranguinharam
| ranguinharei ranguinharás ranguinhará ranguinharemos ranguinhareis ranguinharão
| ranguinharia ranguinharias ranguinharia ranguinharíamos ranguinharíeis ranguinhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ranguinhar
| Gerúndio
|
ranguinhe ranguinhes ranguinhe ranguinhemos ranguinheis ranguinhem
| ranguinhasse ranguinhasses ranguinhasse ranguinhássemos ranguinhásseis ranguinhassem
| ranguinhar ranguinhares ranguinhar ranguinharmos ranguinhardes ranguinharem
| - ranguinha (ranguinhes) ranguinhe ranguinhemos ranguinhai (ranguinheis) ranguinhem
| Pessoal ranguinhar ranguinhares ranguinhar ranguinharmos ranguinhardes ranguinharem
| ranguinhando
Particípio passado
ranguinhado | ranguinhada | ranguinhados | ranguinhadas |
|
Flexiona como : amar
|