entarraxar - verbo
en·tar·ra·xar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
entarraxo entarraxas entarraxa entarraxamos entarraxais entarraxam
| entarraxava entarraxavas entarraxava entarraxávamos entarraxáveis entarraxavam
| entarraxei entarraxaste entarraxou entarraxamos / entarraxámos entarraxastes entarraxaram
| entarraxara entarraxaras entarraxara entarraxáramos entarraxáreis entarraxaram
| entarraxarei entarraxarás entarraxará entarraxaremos entarraxareis entarraxarão
| entarraxaria entarraxarias entarraxaria entarraxaríamos entarraxaríeis entarraxariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| entarraxar
| Gerúndio
|
entarraxe entarraxes entarraxe entarraxemos entarraxeis entarraxem
| entarraxasse entarraxasses entarraxasse entarraxássemos entarraxásseis entarraxassem
| entarraxar entarraxares entarraxar entarraxarmos entarraxardes entarraxarem
| - entarraxa (entarraxes) entarraxe entarraxemos entarraxai (entarraxeis) entarraxem
| Pessoal entarraxar entarraxares entarraxar entarraxarmos entarraxardes entarraxarem
| entarraxando
Particípio passado
entarraxado | entarraxada | entarraxados | entarraxadas |
|
Flexiona como : amar
|