tronchar - verbo
tron·char transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
troncho tronchas troncha tronchamos tronchais troncham
| tronchava tronchavas tronchava tronchávamos troncháveis tronchavam
| tronchei tronchaste tronchou tronchamos / tronchámos tronchastes troncharam
| tronchara troncharas tronchara troncháramos troncháreis troncharam
| troncharei troncharás tronchará troncharemos tronchareis troncharão
| troncharia troncharias troncharia troncharíamos troncharíeis tronchariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| tronchar
| Gerúndio
|
tronche tronches tronche tronchemos troncheis tronchem
| tronchasse tronchasses tronchasse tronchássemos tronchásseis tronchassem
| tronchar tronchares tronchar troncharmos tronchardes troncharem
| - troncha (tronches) tronche tronchemos tronchai (troncheis) tronchem
| Pessoal tronchar tronchares tronchar troncharmos tronchardes troncharem
| tronchando
Particípio passado
tronchado | tronchada | tronchados | tronchadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : tronchadura
|