merendar - verbo
me·ren·dar intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
merendo merendas merenda merendamos merendais merendam
| merendava merendavas merendava merendávamos merendáveis merendavam
| merendei merendaste merendou merendamos / merendámos merendastes merendaram
| merendara merendaras merendara merendáramos merendáreis merendaram
| merendarei merendarás merendará merendaremos merendareis merendarão
| merendaria merendarias merendaria merendaríamos merendaríeis merendariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| merendar
| Gerúndio
|
merende merendes merende merendemos merendeis merendem
| merendasse merendasses merendasse merendássemos merendásseis merendassem
| merendar merendares merendar merendarmos merendardes merendarem
| - merenda (merendes) merende merendemos merendai (merendeis) merendem
| Pessoal merendar merendares merendar merendarmos merendardes merendarem
| merendando
Particípio passado
merendado | merendada | merendados | merendadas |
|
Flexiona como : amar
|