enxercar - verbo
en·xer·car transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
enxerco
enxercas
enxerca
enxercamos
enxercais
enxercam
| enxercava
enxercavas
enxercava
enxercávamos
enxercáveis
enxercavam
| enxerquei
enxercaste
enxercou
enxercamos / enxercámos
enxercastes
enxercaram
| enxercara
enxercaras
enxercara
enxercáramos
enxercáreis
enxercaram
| enxercarei
enxercarás
enxercará
enxercaremos
enxercareis
enxercarão
| enxercaria
enxercarias
enxercaria
enxercaríamos
enxercaríeis
enxercariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| enxercar
| Gerúndio
|
enxerque
enxerques
enxerque
enxerquemos
enxerqueis
enxerquem
| enxercasse
enxercasses
enxercasse
enxercássemos
enxercásseis
enxercassem
| enxercar
enxercares
enxercar
enxercarmos
enxercardes
enxercarem
| -
enxerca (enxerques)
enxerque
enxerquemos
enxercai (enxerqueis)
enxerquem
| Pessoal
enxercar
enxercares
enxercar
enxercarmos
enxercardes
enxercarem
| enxercando
Particípio passado
| enxercado | enxercada | | enxercados | enxercadas |
|
Flexiona como : colocar forma nominal : enxerca, enxerco
|
