burocratizar - verbo

bu·ro·cra·ti·zar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
burocratizo
burocratizas
burocratiza
burocratizamos
burocratizais
burocratizam
burocratizava
burocratizavas
burocratizava
burocratizávamos
burocratizáveis
burocratizavam
burocratizei
burocratizaste
burocratizou
burocratizamos / burocratizámos
burocratizastes
burocratizaram
burocratizara
burocratizaras
burocratizara
burocratizáramos
burocratizáreis
burocratizaram
burocratizarei
burocratizarás
burocratizará
burocratizaremos
burocratizareis
burocratizarão
burocratizaria
burocratizarias
burocratizaria
burocratizaríamos
burocratizaríeis
burocratizariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
burocratizar Gerúndio
burocratize
burocratizes
burocratize
burocratizemos
burocratizeis
burocratizem
burocratizasse
burocratizasses
burocratizasse
burocratizássemos
burocratizásseis
burocratizassem
burocratizar
burocratizares
burocratizar
burocratizarmos
burocratizardes
burocratizarem
-
burocratiza (burocratizes)
burocratize
burocratizemos
burocratizai (burocratizeis)
burocratizem
Pessoal

burocratizar
burocratizares
burocratizar
burocratizarmos
burocratizardes
burocratizarem
burocratizando

Particípio passado
burocratizadoburocratizada
burocratizadosburocratizadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : burocratizado

forma nominal : burocratização